สั่งแบบเหมารวมแบบนี้ เลยคันปาก เขียนแย้งสักหน่อย ไม่รู้ว่าคนสั่งเคยอยู่โรงพักบ้างรึเปล่า มาดูกันครับ ตู้ยามตำรวจนั้น มีที่มาอย่างไร
ในยุคหนึ่ง ผู้บังคับบัญชาระดับ ตร.(จำไม่ได้ว่าใคร เป็นสิบปีแล้ว) กำหนดให้ทุกสถานีตำรวจ ต้องมีตู้ยาม ที่พักสายตรวจในทุกตำบล เพื่อให้บริการประชาชนได้ทั่วถึง จบ ... สั่งชุ่ย ๆ เหมือนเคย ทีนี้ทางโรงพักก็ต้องไปหาที่เอง หางบประมาณสร้างเอง บางแห่งชาวบ้านใจดีให้ที่ แต่ส่วนมากที่ติดถนนหาฟรียากครับ ก็ต้องสร้างกันบนเขตทางหลวง งบประมาณก็ไถเอาจากผู้ประกอบการในพื้นที่ ขาว เทา ดำ โดนกันทั่วหน้า หรือไม่ก็หาจากผ้าป่า จัดคอนเสิร์ต ฯลฯ สร้างได้แล้วก็ต้องแบ่งกำลังไปประจำ ไม่มีงบค่าน้ำค่าไฟให้นะครับ ค่ากินอยู่ ไม่ต้องถาม หาเอาดาบหน้า ... ถามหน่อยเคยเห็นหน่วยงานไหนสร้างที่ทำการเองบ้างมั๊ยครับ แล้วตู้ยามทั่วประเทศนี่ มีกี่ตู้ใช้งบประมาณราชการในการก่อสร้าง คิดเป็นกี่เปอร์เซน ลองสำรวจดู รู้แล้วจะหนาว
ถัดมาก็นโยบายเจ้านายอีกเช่นเคย ที่ต้องทำป้ายไฟหน้าตู้ยาม ที่พักสายตรวจ ให้ผู้เดินทางสัญจรผ่านเห็นได้เด่นชัด(ยุดนี้บอกต้องมีภาษาอังกฤษด้วย) ก็ต้องไปขอสนับสนุนจากพวกบริษัท น้ำอัดลม เครื่องดื่มต่าง ๆ บ้าง โดยมีพื้นที่โฆษณาให้เขาด้วยส่วนหนึ่ง ไม่มากจนน่าเกลียด
เพราะนโยบายเฮงซวยแบบนี้ ทำให้เกิดพฤติกรรมองค์กรที่ว่า "ภายใต้ดวงอาทิตย์นี้ ไม่มีอะไรที่ตำรวจไทยทำไม่ได้" และถ้าใครทำไม่ได้ เจ้านายบอกจะหาคนที่ทำได้มาทำแทน ทำให้การทำงานของตำรวจต้องหางบประมาณนอกระบบอยู่ตลอด จึงเป็นช่องให้เกิดวงจรส่วย
ดังนั้นการหารายได้จากป้ายโฆษณา ถ้าทำให้โปร่งใส มีกรรมการ หรือ กต.ตร. รับรู้ แล้วนำเงินมาจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ พัฒนาหน่วย น่าจะเป็นเรื่องที่ดี เพราะตู้ยามส่วนมากไม่ได้เป็นของทางราชการแน่ แต่ปัญหามันอยู่ที่ เจ้านายไม่รู้จักพอ ไม่รู้จักแบ่งปัน กินรวบเอาไว้กับตัว เลยเกิดเรื่อง และการเข้ามาจัดการตรงนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นการ ล้างบ้าง บช.น. ครั้งใหญ่ หรืออาจเป็นการเขย่าเรียกราคา ก็สุดแท้แต่
ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าหลาย ๆ โรงพักที่บากหน้าไปขอสนับสนุนงบประมาณในการสร้าง พัฒนาตู้ยาม แลกกับการติดป้ายโฆษณา ต้องเอาป้ายของผู้มีอุปการะคุณออก แล้วเขาจะคิดยังไง เป็นการแก้ปัญหาให้หน่วยหรือไม่
ผมโครตเบื่อเลยนะครับ ถ้ามีเจ้านายที่เห็นแก่ได้ หรือมีนโยบายที่ไม่คำนึงถึงผู้ปฏิบัติ(แล้วบอกโรงพักเป็นจุดแตกหัก) นอกจากจะไม่ช่วยแล้วยังซ้ำเติมกันแบบนี้ เคยอยู่โรงพักกันบ้างมั๊ยเนี่ย เป็นเจ้านายแล้วไม่แก้ปัญหา ทำตัวเป็นภาระลูกน้อง ส่องกระจกดูตัวเองบ้างนะครับ
ในยุคหนึ่ง ผู้บังคับบัญชาระดับ ตร.(จำไม่ได้ว่าใคร เป็นสิบปีแล้ว) กำหนดให้ทุกสถานีตำรวจ ต้องมีตู้ยาม ที่พักสายตรวจในทุกตำบล เพื่อให้บริการประชาชนได้ทั่วถึง จบ ... สั่งชุ่ย ๆ เหมือนเคย ทีนี้ทางโรงพักก็ต้องไปหาที่เอง หางบประมาณสร้างเอง บางแห่งชาวบ้านใจดีให้ที่ แต่ส่วนมากที่ติดถนนหาฟรียากครับ ก็ต้องสร้างกันบนเขตทางหลวง งบประมาณก็ไถเอาจากผู้ประกอบการในพื้นที่ ขาว เทา ดำ โดนกันทั่วหน้า หรือไม่ก็หาจากผ้าป่า จัดคอนเสิร์ต ฯลฯ สร้างได้แล้วก็ต้องแบ่งกำลังไปประจำ ไม่มีงบค่าน้ำค่าไฟให้นะครับ ค่ากินอยู่ ไม่ต้องถาม หาเอาดาบหน้า ... ถามหน่อยเคยเห็นหน่วยงานไหนสร้างที่ทำการเองบ้างมั๊ยครับ แล้วตู้ยามทั่วประเทศนี่ มีกี่ตู้ใช้งบประมาณราชการในการก่อสร้าง คิดเป็นกี่เปอร์เซน ลองสำรวจดู รู้แล้วจะหนาว
ถัดมาก็นโยบายเจ้านายอีกเช่นเคย ที่ต้องทำป้ายไฟหน้าตู้ยาม ที่พักสายตรวจ ให้ผู้เดินทางสัญจรผ่านเห็นได้เด่นชัด(ยุดนี้บอกต้องมีภาษาอังกฤษด้วย) ก็ต้องไปขอสนับสนุนจากพวกบริษัท น้ำอัดลม เครื่องดื่มต่าง ๆ บ้าง โดยมีพื้นที่โฆษณาให้เขาด้วยส่วนหนึ่ง ไม่มากจนน่าเกลียด
เพราะนโยบายเฮงซวยแบบนี้ ทำให้เกิดพฤติกรรมองค์กรที่ว่า "ภายใต้ดวงอาทิตย์นี้ ไม่มีอะไรที่ตำรวจไทยทำไม่ได้" และถ้าใครทำไม่ได้ เจ้านายบอกจะหาคนที่ทำได้มาทำแทน ทำให้การทำงานของตำรวจต้องหางบประมาณนอกระบบอยู่ตลอด จึงเป็นช่องให้เกิดวงจรส่วย
ดังนั้นการหารายได้จากป้ายโฆษณา ถ้าทำให้โปร่งใส มีกรรมการ หรือ กต.ตร. รับรู้ แล้วนำเงินมาจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ พัฒนาหน่วย น่าจะเป็นเรื่องที่ดี เพราะตู้ยามส่วนมากไม่ได้เป็นของทางราชการแน่ แต่ปัญหามันอยู่ที่ เจ้านายไม่รู้จักพอ ไม่รู้จักแบ่งปัน กินรวบเอาไว้กับตัว เลยเกิดเรื่อง และการเข้ามาจัดการตรงนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นการ ล้างบ้าง บช.น. ครั้งใหญ่ หรืออาจเป็นการเขย่าเรียกราคา ก็สุดแท้แต่
ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าหลาย ๆ โรงพักที่บากหน้าไปขอสนับสนุนงบประมาณในการสร้าง พัฒนาตู้ยาม แลกกับการติดป้ายโฆษณา ต้องเอาป้ายของผู้มีอุปการะคุณออก แล้วเขาจะคิดยังไง เป็นการแก้ปัญหาให้หน่วยหรือไม่
ผมโครตเบื่อเลยนะครับ ถ้ามีเจ้านายที่เห็นแก่ได้ หรือมีนโยบายที่ไม่คำนึงถึงผู้ปฏิบัติ(แล้วบอกโรงพักเป็นจุดแตกหัก) นอกจากจะไม่ช่วยแล้วยังซ้ำเติมกันแบบนี้ เคยอยู่โรงพักกันบ้างมั๊ยเนี่ย เป็นเจ้านายแล้วไม่แก้ปัญหา ทำตัวเป็นภาระลูกน้อง ส่องกระจกดูตัวเองบ้างนะครับ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น